วัดพะเนียด​, อำเภอหลังสวน, ชุมพร

วัดพะเนียด

วัดราษฎร์นิกายธรรมยุต

ข้อมูลทั่วไป

ที่อยู่:ขันเงิน, หลังสวน, ชุมพร, 86110
จดทะเบียน:2480
วิสุงคามสีมา:20/9/2542
ประเภทการขึ้นทะเบียน:ตั้งวัด

ติดต่อ

ไม่มีข้อมูลโทรศัพท์
เวลาทำการ:
วันพุธ: 8:00-20:00
วันศุกร์: 8:00-20:00
วันเสาร์: 8:00-20:00
วันจันทร์: 8:00-20:00
วันอังคาร: 8:00-20:00
วันอาทิตย์: 8:00-20:00
วันพฤหัสบดี: 8:00-20:00

สิ่งอำนวยความสะดวกข้อมูลพิเศษ

ที่จอดรถ
มีบริการ
เข้าถึงได้
สำหรับผู้พิการ
ห้องน้ำ
สาธารณะ
ข้อมูลสิ่งอำนวยความสะดวกที่ได้รับการยืนยัน

รายละเอียด

เกี่ยวกับวัด


วัดพะเนียด เป็นวัดราษฎร์ สังกัดคณะสงฆ์ธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ที่บ้านพะเนียด หมู่ที่ 3 ตำบลขันเงิน อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร (รหัสไปรษณีย์ 86110) มีเนื้อที่ประมาณ 25 ไร่ 89 ตารางวา ปัจจุบันมีพระครูอุดมธรรมวิจิตร ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะตำบลหลังสวน (ธ) และเป็นเจ้าอาวาสวัดพะเนียด


ประวัติความเป็นมา


วัดพะเนียดได้รับการสถาปนาเมื่อ พ.ศ. 2453 โดยมีข้อมูลบางแหล่งระบุว่าตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2480 แต่จากเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของทางวัดระบุชัดเจนว่าตั้งวัดในปี พ.ศ. 2453 ซึ่งแสดงถึงความเก่าแก่และความสำคัญในฐานะศูนย์กลางทางศาสนาของชุมชนท้องถิ่นมาอย่างยาวนาน

ต่อมา ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา (เขตแดนสำหรับทำสังฆกรรม) ในภายหลัง สถานะของวัดยังคงมั่นคงและเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของชาวบ้านในพื้นที่มาจนถึงปัจจุบัน


สิ่งสำคัญและจุดน่าสนใจ


สังกัดคณะสงฆ์ธรรมยุติกนิกาย ซึ่งเป็นสายปฏิบัติที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัย และมีบทบาทสำคัญในการเผยแผ่พุทธศาสนาในภาคใต้ของไทย
พื้นที่กว้างขวาง กว่า 25 ไร่ ทำให้ภายในวัดมีความร่มรื่น เหมาะสำหรับการปฏิบัติธรรมและการจัดกิจกรรมทางศาสนา
สถาปัตยกรรมและศิลปกรรม แม้จะไม่มีรายละเอียดเชิงลึกจากเว็บไซต์อย่างเป็นทางการ แต่โดยทั่วไปแล้ววัดในภาคใต้มักมีเอกลักษณ์ด้านศิลปะท้องถิ่นผสมผสานกับรูปแบบไทยประเพณี
กิจกรรมทางศาสนา เช่น การบวชพระใหม่ในช่วงเข้าพรรษา ซึ่งแสดงถึงความเข้มแข็งของชุมชนสงฆ์และความสัมพันธ์อันดีกับชาวบ้าน
ความเป็นศูนย์รวมจิตใจ ของชุมชนตำบลขันเงินและอำเภอหลังสวน โดยมีเจ้าคณะตำบลหลังสวน (ธ) ประจำอยู่ที่วัดแห่งนี้

แม้ว่าจะไม่มีภาพหรือรายละเอียดเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับโบราณวัตถุหรือสิ่งก่อสร้างเด่น ๆ จากเว็บไซต์หลัก แต่จุดเด่นของวัดพะเนียดคือการเป็นศูนย์กลางการเผยแผ่พุทธศาสนาที่เก่าแก่ มีพื้นที่กว้างขวาง และยังคงบทบาทสำคัญในการดูแลจิตใจประชาชนในท้องถิ่นมาอย่างต่อเนื่อง